മഴയ്ക്കായി.....

എത്ര എഴുതിയാലും മതിയാവില്ല..............മഴയെ കുറിച്ച്.......കൊടും ചൂടില്‍ തണുപ്പായി....ഇളം കാറ്റിനോടോത്ത്  അവള്‍ വരുമ്പോള്‍ അറിയാതെ ഹൃദയമിടിപ്പിന് ശക്തി കൂടും...ഇതിന്റെ കാരണം ഒരുപാട് ആലോചിച്ചെങ്കിലും കണ്ടെത്തുവാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല....ഇടിവെട്ടുമായി വരുന്ന വേനല്‍ മഴയായി.....മനസ്സിനെ തലോടുന്ന ചാറ്റല്‍ മഴയായി.....ഉറക്കമില്ലാത്ത രാത്രികളില്‍ ഒരു കൂട്ടായി എത്തുന്ന രാത്രിമഴയായി......തിരിമുറിയാതെ പെയ്യുന്ന തിരുവാതിര ഞാറ്റുവേലയിലും.....കൊടുംകാറ്റിനോടൊപ്പം ആര്‍ത്തിരമ്പിയും.....അങ്ങനെ അങ്ങനെ വിവിധ ഭാവങ്ങള്‍ കൈകൊണ്ടു അവള്‍ വരുന്നു......

“The richness of the rain made me feel safe and protected; I have always considered the rain to be healing -- a blanket -- the comfort of a friend. Without at least some rain in any given day, or at least a cloud or two on the horizon, I feel overwhelmed by the information of sunlight and yearn for the vital, muffling gift of falling water.”
  എന്നു Douglas coupland പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.....
പലരും പറയുന്നത് കേള്‍ക്കാം ഏകാന്തതയെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവര്‍ക്കാനണു മഴയെ കുറിച്ച് വാചാലരവാന്‍ പറ്റുക എന്നു......പക്ഷേ മഴ കൂടെ ഉള്ളപ്പോള്‍ എങ്ങനെയാണ് ഏകാന്തത അനുഭവപ്പെടുന്നെ?ആകാശം ഭൂമിയ്ക്കായി പൊഴിക്കുന്ന ആ സ്നേഹ പ്രവാഹത്തെ ഇഷ്ടപ്പെടാത്തവര്‍ ആരാണുള്ളത്?

മഴ!വിരഹമായും
ആനന്ദമായും
കോപമായും
സ്നേഹമായും
ജീവന്റെ താളമായും
പെയ്തിറങ്ങുകയാണ്.....
തന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നവര്‍ക്കായി ....
താന്‍ സ്നേഹിക്കുന്നവര്‍ക്കായി .....
ഇത്രയേറെ ഭാവങ്ങളെ ഒന്നിച്ചു ചേര്‍ത്ത് വക്കുന്ന മഴയെക്കാള്‍ സുന്ദരമായ പ്രകൃതി ഭാവം ഏതാണ്?